Mexico Ep. 45 Life is a roller coaster(4)

Mexico เราโดน host dad ถามแบบนั้นถึงขั้นพูดไม่ออก เพราะตั้งแต่นับตั้งแต่ยุคสุโขทัยคงมีเป็นร้อยองค์ได้มั้ง เราถึงค่อยอธิบายๆว่ามันเป็นยุคๆ นับตั้งแต่สุโขทัยจนถึงปัจจุบันรวมแล้วเป็นร้อยองค์ host dad เลยลองไป wiki แล้วพบว่ามีเป็นร้อยองค์จริง ก็ขำๆกันไป

แต่เรื่องที่ไม่ขำคือเราไม่มีโรงเรียนเรียนเป็นอาทิตย์แล้ว เพื่อนๆแลกเปลี่ยนด้วยกันก็เข้าโรงเรียนหมดแล้ว เราได้แต่อยู่บ้านนั่งคุยกับหมาไปวันๆ และวันหนึ่งเราก็ได้เรียนรู้ว่าที่อเมริกาเด็กเด็กๆคือนรก(บางคน) เพราะถูกตามใจกันจนเสียนิสัย!!!! host mom พาลูกของเพื่อนมา และทิ้งไว้ให้เราเลี้ยง สมมติละกันว่าชื่อ s  sมาและค้นของในกระเป๋า

ที่เราใส่ของส่วนตัว เช่น หวีจนเกลี้ยง พอเราต่อว่านิดหน่อย ประมาณว่ามาทำของพี่ทำไม sไม่พอใจที่เราว่า sเลยจะพังทุกอย่าง คุณอย่าลืมนะคะว่าค่าเงินเมืองไทยตอนนั้น 1USD=เกือบ40บาท เราถึงประหยัดมาก sคงไม่รู้ว่าการที่เธอจะพังทุกอย่างในกระเป๋าเรา รวมแล้วหลาย USD นั้นหลายบาทมาก แล้วเธอก็โยนหวีของเราจากชั้นสองไปล่าง

ฉีกสมุดโน๊ตเราขาดหมด ดีที่ไม่ฉีกการ์ตูนที่เราเอามาได้แค่ไม่กี่เล่มขาดหรือทำเทปเราพัง ไม่งั้นเราได้ติดเรือนจำCalifornia ข้อหาฆ่าผู้เยาว์แน่ แล้ว host sis ก็มาพา s ไปอาบน้ำ ซึ่งเธอก็พูดเหมือนเราแย่มากไม่อยากเจอกับเราอีก (อย่างกับชั้นอยากเจอกับเธออีกอ่ะ) พอ s จะกลับ s ก็ถุยน้ำลายใส่เรา ตอนนั้นเรารู้สึกแปลกๆ รู้สึกว่าโลกไฮโซนี่ไม่ใช่ที่ของเรา…บางทีเราไม่ควรเสียเงินหลายแสนมา เปลือกนอกเราก็มีความสุขนะ แต่ลึกๆเราก็รู้สึกโหวงๆอย่างบอกไม่ถูก แต่เอาเถอะมี ที่นอน มีของกินก็บุญแล้ว

แล้วอยู่ดีทางทุนบอกว่า หาโรงเรียนให้เราไม่ได้เราต้องเปลี่ยน host!!!!!

เราตกใจมาก เพราะ เราไม่รู้ว่าเราจะเจออะไรอีก เมื่อคุณเปลี่ยนสิ่งแวดล้อมมาที่ใหม่ และคุณเจอคนที่ดูแลคุณมาตรฐานสูงขนาดนี้คุณก็ต้องคาดหวังว่าคนที่ดูแลคุณคนต่อไปมาตรฐานต้องสูงเท่ากัน เราจากบ้านนี้ไปด้ว ความกล้าๆ กลัวๆ ทาง host family นั้นมีปาร์ตี้อำลาให้เรา และคนจากทางทุนก็มารับเรา เขาขับรถมาใกล้ชายแดน Mexico มาก (California ตามแผนที่จะอยู่ติดๆกับ Mexico เลยค่ะ) 

Host Family ที่2

ครอบครัวใหม่ของเราครอบครัวนั้นเชื้อสาย Mexican ทั้งหมด ประกอบด้วยพ่อแม่และลูกถึง 4 คน!!!!!(2คนนั้นอายุประมาณ5-10ขวบเองมั้ง)เราต้องแชร์ห้องอยู่กับ host sister ของเรา

 คือเราไม่อยากทำตัวเป็นคุณหนูจ๋า แต่เราอยากบอกว่าเรายังไม่เคยแชร์ห้องกับใคร และเรารู้สึกไม่มีความเป็นส่วนตัวเลย วันดีคืนดีก็จะมีเด็กวิ่งวุ่นเข้าห้องนู้นออกห้องนี้ เรากำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าหรืออาบน้ำอยู่ ก็จะเคาะประตูเรียกเราออกมาอย่างไม่มีความเกรงใจ

 ฐานะของบ้านนี้จนกว่าบ้านแรกก็ว่าได้ และเราเคยพูดไปแล้วว่าเมื่อคนดูแลมาตรฐานสูงเราก็จะมีมาตรฐานสูงไปด้วย host momบ้านนี้แค่ดูแลลูกๆเขาก็เหนื่อยจะตาย เขาไม่มีเวลาทำกับข้าว เช้า กลางวัน เย็นให้เรา เขาคาดหวังให้เราหยิบอะไรมาหากินเอง (แต่เราซึ่งตอนนั้นคุณหนูจ๋า) ก็ไม่กล้าหยิบอะไรจากตู้เย็นของเขา เราไม่รู้ว่าอะไรหยิบได้หยิบไม่ได้ บ้านนี้มีลูกชายคนหนึ่งซึ่งขอบอกว่านิสัยแย่มากๆๆๆ ก ไก่ล้านตัวเลย เขาพูดจาดูถูกเราตลอด บางทีเราเผลอพูดหรือทำอะไรเปิ่นก็มาหัวเราะเยาะเรา

 บางทีสิ่งที่ดีที่สุดของการย้าย host นี้คือโรงเรียนล่ะมั้ง เราได้เข้าโรงเรียนในที่สุด (ข้ากว่าเด็กแลกเปลี่ยนคนอื่นๆไปเกือบสองอาทิตย์) เราได้เจอเพื่อนๆที่บ้าการ์ตูนญี่ปุ่นเหมือนเรา และตกลงกันว่าจะตั้ง Anime Club ขึ้น มันเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เรามีความสุขในตอนนั้น เพราะเรารู้สึกว่าบ้านเป็นนรก แต่ host family ที่สอง

ก็ยังมีความใจดีบ้างพาเราไปเที่ยวMexico (ที่ซึ่ง ตม. ตรวจวีซ่ากับพาสปอร์ต เรา นานมากๆ และบอกว่านามสกุลเรามีส่วนพัวพันกับผู้ก่อการร้ายทางภาคใต้ งงค่ะ ญาติทางภาคใต้ยังไม่มีด้วยซ้ำ) แต่เราก็ผ่านไปMexicoได้ทุกอย่างเหมือนเป็นไปด้วยดี Anime Club ก็กำลังดำเนินการ แต่เราโดนล้อจากลูกชายเขาหลายครั้งและการไม่มีอาหารวางบนโต๊ะนั้นเป็นจุดเดือดที่ทำให้เราร้องให้โทรหาแม่ “แม่คะหนูอยากเปลี่ยนhost!!!!”

อ่านบทความที่น่าสนใจเพิ่มเติมได้ที่ > ความพอเพียง