คำนินทา คำพูดบางคำที่ไม่ควรพูด อาจจะส่งผมให้เราในอนาคตได้

คำนินทา คุณเคยทำอะไรแย่ๆกับคนอื่นเรารู้สึกผิดไหมความรู้สึกนั้นมันไม่เคยหายไปไหนเลยถ้าฉันย้อนเวลากลับไปแก้ไขอะไรได้มันคงไม่เป็นแบบนี้สวัสดีทุกคนฉันชื่อแอนนิต้า ตอนฉันอยู่ป 5 ฉันต้องย้ายไปอยู่รัฐเท็กซัสนั่นหมายความว่าฉันต้องย้ายโรงเรียนแล้วกลายเป็นเด็กใหม่มันน่ากังวลอยู่นะยิ่งสำหรับเด็กขี้อายอย่างฉัน 2 ปี

ต่อมาฉันย้ายไปเรียนโรงเรียนมัธยม ฉันเริ่มมีเพื่อนแต่ก็รู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกินอยู่ดี ฉันนั่งอยู่ที่โต๊ะแล้วแอบฟังพวกเขาคุยกันเขาบอกว่าไม่อยากให้ฉันร่วมวงด้วยเ ขาก็นินทาผู้หญิงคนอื่นเธอชื่อชาเดอร์แล้วก็เขาก็หัวเราะกันฉันก็เป็นคนแบบแปลกเขาชอบไปเที่ยวกับผู้หญิงแล้วเขาก็ชอบจับมือผู้หญิงพวกนั้นด้วย

เพื่อนผู้ชายคนนึงบอกว่าชาเดอร์เป็นเลสเบี้ยน แล้วยังบอกอีกว่าให้พวกเราอยู่ห่างๆเธอเอาไว้หรือจะยอมให้เธอนั้นจูบไปซะ ฉันหยุดคิดเรื่องชาเดอร์ไม่ได้ ยิ่งคนพูดถึงเขามากเท่าไรฉันก็ยิ่งอยากรู้มันจริงหรือเปล่า ฉันอยากจะพิสูจน์มันด้วยตัวเอง วันหนึ่งฉันถามเพื่อนร่วมห้องว่าชาเดอร์คือคนไหน เขาชี้ไปทางเขาแล้วบอกว่าคนนั้นไง

ที่ผิวสีแทนผมสีดำมองจากตรงนี้เขาก็ดูปกติสำหรับฉัน แต่พอออดเข้าชั้นเรียนดังขึ้นฉันก็เห็นชเดอร์เดินไปจับไหล่ผู้หญิงคนนึงแล้วก็เดินเข้าห้องเรียนไป ผ่านไปปีนึงฉันก็ไม่ได้นึกถึง ชาเดอร์อีก เพื่อนคนเดียวของฉันมีเชล ไปเที่ยวช่วงวันหยุดกับครอบครัวฉันเลยนั่งกินข้าวกลางวันอยู่คนเดียว เพื่อนในห้องคนนึงก็ชวนฉันไปนั่งกินข้าวด้วย

พอนั่งที่โต๊ะฉันก็เห็นชาโดนั่งอยู่ด้วยฉันแอบกลัวนิดหน่อยแต่ฉันก็ยิ้มให้เขาและฉันก็แนะนำตัวฉันคุยกับเขานิดหน่อยแล้วหลังจากนั้นเราก็ไปไหนมาไหนด้วยกันฉันรู้สึกว่าเขาน่ารักดีนะเราเข้ากันได้ดีมากไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดอีก 2-3 วันไม่เชื่อก็กลับมาเราได้คุยกันที่ป้ายรถเมล์นิดหน่อยตอนกลางวันฉันนั่งกินข้าวกับชาเดอร์

เดี๋ยวเห็นก็เลิกคุยกับฉันหลังจากนั้นมาฉันรู้สึกสับสนมากหลังจากนั้นเพื่อนของมิเชลก็เดินเข้ามาหาฉันแล้วบอกว่าเธอไม่อยากเป็นเพื่อนกับฉันเพราะฉันเป็นเพื่อนกับฉัน ฉันอึ้งไปเลย พอหลังจากนั้นฉันกับชาเดอร์ก็สนิทกันมากขึ้น ทั้งเขาและฉันชวนกันไปค้างที่อพาร์ตเมนต์ของกันและกัน ในช่วงซัมเมอร์เราไปไหนมาไหนด้วยกันทุกวัน

แล้วฉันไม่แคร์เลยว่าคนอื่นจะนินทาว่ายังไง แต่หลังจากนั้นตอนฉันจะเข้าม 3 ข่าวลือก็เริ่มหนักขึ้นคนเริ่มนินทา คํานินทา ธรรมะ ฉันกับชาเดอร์ฉันได้ยินพวกเขากระซิบคุยกันตอนฉันเดินผ่านทำไมฉันต้องใช้ด้วยถึงสนิทกันจัง แล้ววันหนึ่งก็มีเพื่อนเดินเข้ามาถามนี่แอนนิต้าถ้าเป็นเลสเบี้ยนหรอ ทุกคนคิดว่าเธอเป็นเลสเบี้ยนฉันบอกไปว่าฉันไม่ใช่เลสเบี้ยนไม่ใช่แน่นอน

ฉันกับชาเดอร์เราเป็นแค่เพื่อนกัน แล้วฉันก็เดินออกมาบางครั้งฉันกับฉันเราก็เดินจับมือกันเราก็แค่เล่นๆกันน่ะ ไม่มีอะไรมากกว่านั้นเลยวันนั้นก็กำลังแยกย้ายกันเข้าห้องเรียนแล้วฉันก็ตะโกนบอกช้าด้วยว่าแล้วโทรมานะคนพวกนั้นก็บอกมาทางฉันแบบขยะแขยงมากเลยอ่ะมีคนนึงพูดว่าน่ารังเกียจขนาดนั้นทั้งๆที่เอาแต่คิดเรื่องนี้พวกเขา

คิดว่าเราเป็นแฟนจริงๆเหรอเนี่ย แย่ไปกว่านั้นมีคนถามช้าด้วยว่าเธอจะไปนี้ถ้านอนเตียงเดียวกันหรอจะได้บอกว่าไม่เรานอนด้วยกันบนโซฟาตลอดเลยฉันโกรธมากหนูตัดริดสีดวงหน้าเขาตอนนี้ทุกคนคิดว่าฉันกับเขามีอะไรกันแล้วนั่นก็คือจะเปลี่ยนสำหรับฉันฉันไม่ได้ดีใจเท่าไหร่หรอกที่ทำลงไปแบบนั้นฉันเลิกเป็นเพื่อนกับฉันฉันรู้

มันดูเห็นแก่ตัวแต่ฉันไม่อยากให้คนนินทาฉันสิเสียหายฉันแค่อยากเกิดมาเป็นคนปกติหลังจากนั้นฉันก็นินทาชาเดอร์และคนอื่นก็ทำตัวปกติกับฉันแต่ลึกๆในใจของฉันฉันรู้สึกแย่มากที่ฉันทำร้ายชาเดอร์ในงานพิธีจบการศึกษาตอนม 3 ก็เกิดเรื่องขึ้นฉันแม่ของฉันกำลังต่อว่าแม่ของฉันเธอดูโกรธมากแล้วฉันก็รู้สึกผิดทันทีฉันไม่ได้เล่าเรื่องนี้

ให้แม่เมื่อฉันฟังว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างฉันกับชาเดอร์แม่เดินเข้ามาหาฉันแล้วฉันก็ร้องไห้ฉันบอกว่าฉันเลิกเป็นเพื่อนกับชาเดอร์ พวกเขาทุกคนคิดว่าฉันเป็นเลสเบี้ยนแม่เข้ามาปลอบฉันแล้วบอกว่าลูกไม่ต้องไปฟังใครทั้งนั้นเพราะเขาไม่รู้ว่าความจริงมันเป็นยังไงพูดเขาแค่อยากรู้ลูกฉันคิดว่าแม่ของฉันพูดถูกตอนนั้นฉันคิดว่าฉันอยากกลับไป

เป็นเพื่อนกับชาเดอร์แต่ก็ตัดสินใจว่าจะรักษาระยะห่างไว้ก่อนคุณคงคิดว่าเป็นเพราะฉันกลัวโดนบูลลี่อีกแต่มันไม่ใช่เป็นเพราะแม่ตัดสินใจว่าจะพาฉันย้ายกลับไปที่นิวเจอร์ซีย์แล้ว ก็เพราะว่าฉันคิดว่าฉันไม่สมควรที่จะมีเพื่อนที่ดีแบบนี้เป็นเพื่อนในแบบที่ฉันไม่เคยเจอมาก่อนฉันทำให้เขาเจ็บปวดมากเกินไปเพราะความเห็นแก่ตัว

ของฉันนั้นล้วนๆฉันขอบอกเลยว่าจะเลิกเป็นเพื่อนกับใครแค่เพราะคำพูดของคนอื่นการเป็นเลสเบี้ยนไม่ใช่เรื่องผิดชาวเดอร์กับฉันไม่ใช่เลสเบี้ยนเจ้าแค่เป็นเพื่อนที่สนิทกันแต่ฉันก็ทำเรื่องแย่ๆลงไปแล้วก็ยังรู้สึกผิดจนถึงทุกวันนี้ การที่คนเรานั้นให้คุณค่ากับคำครหานินทาถือเป็นการกระทำที่ไร้ประโยชน์มากเพราะคำพูดเหล่านั้น

จะออกมาจากปากคนที่ไม่ได้ให้คุณค่าในตัวเราเช่นเดียวกัน มันก็เหมือนเครื่องคัดกรองคนนั่นแหละหากพวกเขารู้จักเราดี และรักเราจริงพวกเขาจะไม่มีวันทำกับเราแบบนั้น แต่จะบอกให้ไม่สนใจไปเลยทั้งหมดทั้งสิ้นก็ย่อมเป็นเรื่องยากเพราะแทบจะทันทีที่เราได้ยินอะไร เราก็มักจะเก็บเอามาคิดในใจของเราเสมอ แม้ว่าคนพูดเขาอาจจะจำไม่ได้เสียด้วยซ้ำว่าเขาพูดอะไรออกไป และไม่ได้คิดว่ามันจะสามารถทำร้ายจิตใจหรือมิตรภาพของคนเหล่านั้นได้มากแค่ไหนเลย